Papatya

Bir Bahçe Düşün Uzaktan

Papatya Dolu Toprak

Ama En Güzel Papatya Tam Kalbinde

Ve Bahçeye Her Adımında Batıyorsun Her Defasında

O Güzel Papatya Bahçesi Sana Beyaz Bir Ölümden Başkasını Sunmuyor

Derler Ya Beyaz İyidir diye

İşte o Küçük Kelimeler Bile Ölümü Sana Koşturuyor

Ve Sonunda İşte O Sonda Gözlerinden İki damla Yaş aktığını Hissetmiyorsun

Ölümdür İşte O Lanetli Vücuttan Kurtarır İnsanı

Özgürlüğünü Geri Verir

Ve Bahçenin Kalbindeki O Güzel Papatya

Gözünün İçine o Kadar Güzel Bakar Ki

O Bakışlar Hızlı Gerçekleştirir Özgürlüğü

Ve Sonda Mı Hayır Bu Gerçek Bir Sonsuz Özğür Hayatın İlk Adıları Oldu..